Μετά από πολύ καιρό ξαναβρίσκονται αντιμέτωποι οι Τοπάλοβ και Κράμνικ, όμως εξακολουθούν να μην δίνουν τα χέρια πριν την έναρξη της παρτίδας. Φαίνεται ότι οι πληγές από το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2006 στην Ελίστα είναι ακόμη νωπές και κανένας από τους δύο δεν θέλει να κάνει πίσω. Σε γενικές γραμμές είναι καλό και καθιερωμένο να δίνουμε τα χέρια πριν την έναρξη της παρτίδας, μιας και αυτό δείχνει ότι σεβόμαστε τον αντίπαλό μας και υποσχόμαστε ότι θα παίξουμε δίκαια.
Όμως, παίζουν όλοι οι σκακιστές τίμια; Συχνά παρατηρείται το φαινόμενο να συλλαμβάνονται παίχτες που χρησιμοποιούν την βοήθεια του υπολογιστή ή να κλέβουν τις αναλύσεις του αντιπάλου τους με δόλιο τρόπο… Σε τέτοιους παίχτες δεν χρειάζονται και πολλές χειραψίες, αλώστε κυκλοφορούν και μικρόβια!
Από την άλλη άποψη είναι και λίγο «παράλογο» να ευχόμαστε στον αντίπαλό μας να παίξει καλά ή καλή παρτίδα. Κατά βάθος θέλουμε να τον κερδίσουμε ή μάλλον να τον κατατροπώσουμε!
Η πιο «θεϊκή ατάκα», η καλύτερη φράση, ακουστικέ σε ένα τοπικό πρωτάθλημα στην Ήπειρο, όταν ο ένας από τους δύο αντιπάλους προτείνει ισοπαλία. Ο δεύτερος δεν δέχτηκε διότι πίστευε ότι έχει καλύτερη θέση και ο πρώτος λέει: «πρέπει να μου δώσεις ισοπαλία γιατί σε παίζω φιλικά!»
Καλό είναι να μην ζητάτε ποτέ ισοπαλία. Αν δεν παίξετε δεν θα μάθετε, τα πράγματα είναι απλά.
Ο Τοπάλοβ είναι ένας ιδιαίτερα μαχητικός παίχτης και σε κάθε παρτίδα του βλέπουμε το πάθος για νίκη. Κάθε παρτίδα του έχει ενδιαφέρον και παίζει πάντα για νίκη όποιον και αν έχει αντίπαλο.
Ο Τοπάλοβ τελειώνει την παρτίδα με μια εξ’ αποκαλύψεως επίθεση, παρόμοια με την διπλή επίθεση. Με όποιον και να παίζουμε πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εκμεταλλευτούμε το παραμικρό λάθος του, μιας και ακόμη και οι κορυφαίοι παίχτες κάνουν λάθη μερικές φορές…
Η παρτίδα που ακολουθεί είναι από το AMBER CHESS TOURNAMENT.
| (white to move)
|
|
Play 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου