Όλοι οι άνθρωποι λίγο ή πολύ είμαστε εγωκεντρικοί… Όλοι οι άνθρωποι λίγο ή πολύ έχουμε τις ιδιοτροπίες μας, τις γκρίνιες μας τις περίεργες στιγμές μας. Οι άνθρωποι, όμως, που έχουν κερδίσει μια γενικότερη αποδοχή και αναγνώριση, έχουν εξύψωση την υπερεκτίμησή τους. Πιστεύουν ότι είναι θεοί και όλα πρέπει να γυρίζουν γύρο τους…
Μου έκανε εντύπωση μια ιστορία που άκουσα στην Α Εθνική. Ο Ιβαντσούκ συμφώνησε να παίξει στις ομάδα του Περιστερίου με τον εξής όρο. Όση ώρα θα βρίσκεται στην θεωρητική του προετοιμασία θα φοράει το καπελάκι του. Μόλις τελειώσει, η θεωρητική του προετοιμασία, και θα πρέπει να βρίσκει μόνος του τις κινήσεις, θα βγάζει το καπελάκι του, το οποίο πρέπει να το απομακρύνει αμέσως κάποιος από κοντά του!
Δεν νομίζω πως προκαλεί έκπληξη σε κάποιον το νέο γράμμα που έστειλε ο Τοπάλοβ στην FIDE. Εν ολίγοις λέει ότι δεν θα ξαναπαίξει σε Ρωσικό έδαφος, όμως θα ήθελε να αγωνισθεί με Ρώσους σκακιστές. Το τι δεν είχε γίνει το 2006, στην διεκδίκηση του παγκόσμιου τίτλου, ενάντιων του Κραμνικ. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τότε, όμως σίγουρα ο σκακιστικός κόσμος μοιραστικέ στα δύο…
Επίσης, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2010 και συγκεκριμένα στην δεύτερη παρτίδα ο Βούλγαρος σκακιστής, δεν έδωσε το χέρι του στον Ανάντ στην λήξει της παρτίδας.
Επιτέλους Βεσελίν! Κόψε για λίγο την γκρίνια και παίξε σκάκι! Μας αρέσει το στυλ σου… Μας αρέσουν οι θυσίες διαφοράς… Μας αρέσουν οι επιθετικές ιδέες και τα ρίσκα που παίρνεις στις παρτίδες σου όμως έχει απογοητεύσει όλους τους οπαδούς σου… Εμείς δεν πιστεύουμε ότι μπορείς να πάρεις τον κλασικό τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στο σκάκι. Φέτος στην Βουλγαρία έγινε το πρωτάθλημα, δίπλα στο σπίτι σου. Γίνε πρώτα πρωταθλητής και μετά γκρίνιαξε όσο θέλεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου